Resekcja wierzchołka korzenia może być dobrą alternatywą dla resekcji całych zębów, bowiem najczęściej przyczyną usuwania całych zębów były i są tzw. zmiany okołowierzchołkowe w postaci torbielowatych, bądź ziarninowych zmian tkanki kostnej, które można wyeliminować też za pomocą właśnie usunięcia tylko wierzchołka korzenia.
W RTG w sąsiedztwie wierzchołka widoczne jest wtedy kuliste rozrzedzenie struktury kości. Mniej poważne zapalenia można skutecznie wyleczyć stosując rutynowe leczenie kanałowe materiałami sporządzonymi na bazie wodorotlenku wapnia. Leczenie takie jednak jest dość długotrwałe i nie zawsze skuteczne.
Rozrzedzenia tkanki kostnej o średnicy 10 mm oraz większe są skomplikowane do leczenia zachowawczego, dlatego często wówczas zapada decyzja o usunięciu całego zęba ewentualnie, jeżeli to tylko jest możliwe, resekcji wierzchołka korzenia zęba.
Chociaż cały zabieg wymaga od wykonującego go lekarza sporej wprawy, nie jest on technicznie zbyt skomplikowany. Wykonuje się go w znieczuleniu miejscowym, nacinając błonę śluzową w okolicy wierzchołka korzenia oraz wytwarzając okienko kostne. Następnie wiertłem stomatologicznym odcina się zmieniony zapalnie wierzchołek korzenia zęba, wyłuszczając przy tymzmiany patologiczne z tkanki kostnej.
Często wykonuje się jednocześnie wsteczne wypełnienie kanału korzeniowego materiałami biokompatybilnymi, które znacznie zwiększa powodzenie całości zabiegu.
Ubytek kości można preparatami kościozastępczymi, co niewątpliwie usprawnia gojenie się tkanki kostnej.Na ranę zakłada się szwy, która w pierwszym etapie goi się w około 10 dni. Tkanka kostna odnowi się w czasie do 6 miesięcy.
Wieloletnie badania kliniczne pokazują, że satysfakcjonujące wyniki leczenia metodą resekcji wierzchołka korzenia osiąga się w 50-90%. Rozbieżność ta wynika z różnorakich wskazań do leczenia, kryteriów oceny wyników oraz ze zróżnicowanych technik chirurgicznych.
Po zabiegu mogą wystąpić objawy charakterystyczne dla ingerencji chirurgicznej, a mianowicie: obrzęk w miejscu zabiegu, ból oraz zaczerwienienie. Eliminuje się je stosując zimne okłady i leki przeciwbólowe o jednoczesnym działaniu przeciwzapalnym. Sama rana pozabiegowa goi się jednak szybko.
Jeśli ból i/lub obrzęk, wysięk ropny utrzymują się dłużej niż kilka dni może to świadczyć o powikłaniu zapalnym (ropnym), wówczas należy zgłosić się do lekarza.
Zabieg zaleca się, gdy występują:
- ziarniniaki, torbiele korzeniowe, czyli przewlekłe zapalenia tkanek okołowierzchołkowych,
- utrudnione leczenie zachowawcze z powodu np. zakrzywionego, czy też zwężonego kanału korzeniowego,
- patologiczne nieprawidłowości, m.in.zębiniaki,
- błędy jatrogenne w postaci: perforacji ściany kanału, złamania narzędzia kanałowego.
Przeciwwskazaniami do zabiegu są:
- zęby mleczne,
- zęby nieprawidłowo ustawione w łuku,
- ostry stan zapalny zęba,
- stany zapalne jamy ustnej oraz gardła,
- choroby wirusowe. np. opryszczka wargi,
- I trymestr ciąży.
